نامش را که می بری موجی از شادی و اندوه بارانی ات می کند .
میلادش بهانه ی طلوع آفتاب است
و خانه ی دل محبینش ، پر از شکری شادمانه
ای کاش روایت مظلومیت در حکایت غروب روی ماهش ، فریاد تاریخ نمی شد .... الا لعنه الله علی القوم الظالمین