شاهد قدبلند!

سال هاست که ایستاده و به همه آن چه که در دایره بزرگ دور و برش اتفاق می افتد نگاه می کند. من یکی از حاشیه های این برج بلند بودم در تمام این سال ها. از وقتی که فیلم تظاهرات مردمی 57 از قاب دوربین ها بیرون می زد تا الان که دوربینهای هلی کوپتری سعی می کنند همه جمعیت را بگیرند.

برج، حرف های زیادی دارد ...

شاید این شاهد قدبلند تنها موجود بی جانی باشد که سی و هفت سال است به نقطه هدف مردم تهران می بالد ... سال هاست همه مسیرها به میدان آزادی ختم می شود ...

پی نوشت مهم :

یکی نیت به این آقای اسمشو نبر که باشروع افاضاتش جمعیت فهمیدند باید کم کم به خانه ها برگردند؛ بگوید؛ منتظر کدام آزادی هستی که مدام و به هربهانه داد می زنی و می گویی پیش به سوی ایران آزاد؟!!

پی نوشت دوم و مهم تر از اولی: به آقای اسمشو نبر باید این را هم گفت که از شعار مقدس "من انقلابیم" استفاده نکن؛ نه انقلابی ها باورت می کنند و نه تو قواره این حرف هایی ... بگذار تحملت کنیم تا تمام شوی!