اولین باری که کنار یک پوستر بسیار جذاب و فکورانه چشم دلم پیش این عبارت کوتاه "پیامی آورده اند" مات موند، خیلی نمی دونستم که قراره پشت بندش دیدن یک نه دی دوباره رو شاهد باشم. بچه های غواص کارشون همینه که از آب رد بشن و بزنن به خط .تو این ردشدنا هزار و یک ماجرا رقم می خوره و من با همه ی کم عمقی فهم دیروز تو قیامت خیابونای یه شهر شلوغ دستگیرم شد که تهران، مثل مساجدی که به خاطر ماه مبارک غباررویی شدن محتاج غبارشویی بود. هم خودش هم دل آدمای سرگردون توش که عین عقربه های ساعت مدام می دوئن دنبال خودشون
غواصایی که از آب رد شده بودن و زده بودن به خط بعد 29 سال بلد بودن چطوری بیان که اومدنشون شیرجه به عمق آدمای جورواجور باشه اما اونی که خیلی تو دلم سبز شد ، کاربلدی اوستا کریمه که تمیز نقشه می کشه . خیلی خیلی تمیز، دقیق و درست . خداست دیگه ... خوب بلده .
دیروز تو اون قیامتی که هم اشک داشت هم حماسه، وقتی فهمیدم بچه های غواص به خاطر اطلاعات هواپیماهای جاسوسی آمریکا نتونستن بزنن به خط و عملیات کربلای 4 تو ام الرصاص لو رفت و به کنج تاریخ نشست، باورم شدکه این خدای کاربلد صبوری کرد و غواصارو بعد 29 سال برگردوند به جایی که اون موقع وایساده بودن .
بچه ها دیروزبازم از آب گذشتن و زدن به خط . انگارتو این وانفسای مذاکرات و زیاده خواهی های این غول توخالی فقط جای کسایی خالی بود که صادقانه پشت حرف آقا وایسن و بگن ما ثابت می کنیم که آمریکا جز دشمنی و حرص از بین بردن ایران اسلامی هیچ نقشه ی دیگه ای نداره .
اونقد به خط زدنشون تو چشم بود که دیگه کار به چشم مسلح و بصیرت و این چیزا نکشید هرکی چشم داشت دید هرکیم که ندید دیگه الفاتحه ! هرچند الان ماییم و مردونگی بچه های جنگ و خوابوندن یه مشت هیهات من الذله ،تو دهن هرچی نامرده ؛اما حواس جمع می خواد که حقیقت گم نشه و خورشید بیشتر ازین پشت ابرنمونه !
غواصا و شهدایی که ستاره های زمینن و گمنام، هوای این خاک و نظام و مردم با غیرتشونو دارن .
الحمدلله رب العالمین
آخرشم این که دیروز تو اون قیامت اشک و حماسه روجمله آخرپیغام فرماندهی کل قوابدجوری گیرکردم.نوشته بودن که
و سلام بی‌پایان بر حضرت بقیّةالله (روحی فداه) که صاحب این ثروت عظیم است.
ما زنده ازآنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست
امضا : بچه های جزیره ی مجنون
